Germiyanlılar, Celalettin Harzemşah maiyetinde İran’ın Fars ve Kirman dolaylarından Malatya yöresine gelerek yerleşmiş bir Türk boyudur. Bunlar, henüz Malatya civarında iken çevre illere de yayılmışlardı. Tunceli merkezde Germili, Mazgirt ilçesinde Germikar (Bulgurcular), Çemişkezek ilçesinde Germili (Gedikler) ve Germisi (Yünbüken), Erzincan merkezde Germili ve Elazığ merkezde Germili (Yedigöze) köyleri onlardan kalmadır.
Germiyanlılar, Batı Anadolu’ya göç ederek Kütahya merkezli bir beylik kurdular ve oldukça etkinlik gösterdiler. Beyliğin yıkılmasından sonra geriye kalan bakiyelerinin Bolvadin, Turgutlu ve Kütahya’da Germiyanlı ve Germiyan Yahşili adıyla varlığını sürdürdüklerini, daha sonra Rumeli’nin fethinde ve Türkleştirilmesinde de önemli rol oynayarak bir kısmının Silistre’ye iskan edildiklerini görüyoruz.
Günümüzde Bulgaristan’ın Filibe ve Tatarpazarcığı illeri halkının da çoğunlukla oraya göçürülen Germiyanlılardan geldiğini söyleyelim. Aydın’ın Germencik ilçesi eskiden köy olup adı Germiyancık idi ve Germiyanlı cemaati kurmuştu. Muğla Milas’taki Germeyani (Bağdamları) ile İzmir Çeşme’deki Germiyan köylerini de Germiyanlılar kurmuştur.
Samsun Kavak ilçesi Germiyan köyü ile İstanbul’da Germiyan (Değirmen) köyü onların göçüyle ilgili bize fikir verebilir.
Germiyan ailesi, Osmanlı hizmetinde de önemli görevler ifa etmiştir. Bunlardan Abdulhamit döneminin ünlü veziri Nureddin Abdurrahman Paşa ile damat Arif Hikmet Paşayı tanıyoruz. Ayrıca Mevlevi dergahının Kütahya postnişini de Germiyan-Oğlu Süleyman Paşanın oğlu Divane Mehmet Çelebidir.
Diğer taraftan Germiyan-Oğullarının atası Ali-Şir Beyden geldiği anlaşılan Alişirli / Alişarlı (oğlanları) adında bir cemaat bulunmaktadır. Germiyanlıların, artan Moğol baskısı karşısında Malatya civarındaki yurtlarını bırakıp 1258-60 tarihlerinde Batı Anadolu’da Kütahya bölgesine gelerek yerleştiklerini görmüştük. Bu göç esnasında Amasya, Zile, Şarki Karahisar, Terme, Çarşamba, Malatya ve Besni’de Ali-Şir isimli köyler kurdular.
Bu grup daha sonra ana boydan kopup dağılmış ve muhtelif yerlere yerleşmiştir. Nitekim, 16. Yy’da Boz-Ok bölgesinde Kızıl Kocalıların başlıca oymağı Alişarlu adını taşırken Sis yöresinde Savcı-Hacılı taifesine mensup Alişarlı adlı bir oba ile 600 Tarsus civarında bulunan Varsakların Kusun boyuna bağlı Alişarlı obası da 601 bulunmaktadır. Alişarlılardan bazı bölükler ise Maraş’ın Elbistan kazası Nergile nahiyesinin Yalnızkoz, Çayırlı ve Demirlik köyleri ile Ballık ve Panbucak mezraları, Ahsendere nahiyesinin Çöpölçen köyü ve Çörümşek nahiyesinin Ortaviran köyünde yaşıyordu. Türkay, bu cemaatin yerleşme bölgelerini şöyle gösterir : Aksaray’ın Eyüpeli kazası, Aydın’ın Seferihisar kazası, Beyşehir’in Göçü kazası, Hısnımansur, Hüdavendigar’ın Günyüzü ve Tarhala kazaları, Karahisar-ı Şarki, Kusun, Maraş, Ordu, Sis ve Zamantı.
RSS beslemesi, bu iletideki yorumlar için